Takie rzeczy dzieją się w różnych momentach życia, zaskakują Cię, zabierają część Ciebie wtedy gdy najmniej się tego spodziewasz …
Możesz mieć 5 .. 15 … 55 lat … możesz być kobietą , mężczyzną, dzieckiem, wujkiem, ciocią, mamą, tatą, dziadkiem, kuzynem, przyjacielem, znajomym …
Możesz być w pracy, w szkole, w domu, na zakupach, uczyć się do egzaminu, możesz robić cokolwiek …
Jedno jest pewnie nigdy nie jesteś na to przygotowany … zaskakuje Cię nagle….
Odchodzi ktoś kogo kochałeś, lubiłeś, znałeś dobrze lub mniej …
Po odejściu towarzyszą Ci różne emocje, zależne od tego kto Cię opuścił …
Wiedz jednak i zawsze o tym pamiętaj, najważniejsi są Ci, których ta tragedia dotknęła najbardziej … dzieci, rodzice, rodzeństwo … Nigdy nie możesz powiedzieć
„przepraszam nie zadzwoniłam/łem bo tak strasznie mną to wstrząsnęło, bo nie miałem sił …”
Nie rób większej pustki wokół tych najbardziej pokrzywdzonych, musisz BYĆ, musisz wziąć się w garść, ukryć swój strach, do którego owszem masz prawo … ale dziś nie on jest najważniejszy … dziś najważniejsi są ONI.
OBIECAJ MI, że jeżeli życie kiedykolwiek postawi Cię w tak dramatycznej sytuacji to pozostaniesz CZŁOWIEKIEM i PRZYJACIELEM… zadzwonisz i choćby pomilczysz. Uwierz mi pusta wokół ludzi w żałobie jest najgorszą rzeczą jaką możesz im dać. I niestety najczęściej właśnie to ich spotyka …
Nie musisz być kimś ważny, nie musisz być kimś bliskim dla rodziny, ale zawsze możesz pomóc …
Nie bójmy się siebie, nie bójmy się bólu, łez, rozpaczy. Człowiek po stracie ma prawo do wszelkich emocji, ma prawo milczeć, płakać, wściekać się na cały świat, na Ciebie, ma prawo krzyczeć … musisz pamiętać jedno, nawet jeśli raz powie Ci że nie potrzebuje pomocy … TY TRWAJ, dzwoń, wyciągaj rękę, NIE ODPUSZCZAJ … bo jesteś mu bardziej potrzebny niż Ci się wydaje … niż kiedykolwiek
Łatwo Pomagać …